Beyaz bir toz bulutu kaplar yüzümüzü, Nefesler kesilir… Herkes canımız yandı zanneder, kanımız aktı diye… Oysa şehit olanın canı hiç yanmaz ki… Küçük bir kız çocuğu saçlarından tanır anacığını. Zaten annesinden geriye pek bir şey kalmadı ki… Dünyanın bütün güçleri bir araya toplanır, Bir avuç yetimi öldürmek için. Bilmez ki zalim, …

Tıklım tıkış otobüs, durağa yanaştı. Kalabalıkta çocuğunu kaybetmemek için, elinden sımsıkı tutuyordu. Otobüsün dolu olmasına aldırış etmedi. Geldi ya çok şükür… Fazla da beklemedik aslında, diye düşünerek bindi. Tutunabileceği bir direğe yakın durdu. Çocuğunu önüne alıp düşmesin diye kendine yasladı. Dengesini sağladı ve otobüs ha…

İnsan, nüfusun en kalabalık olduğu çağda, neden yalnızlık hissi yaşar? Binalar, Araçlar, Sokaklar, Caddeler, İnsan ile doluyken, bu kalabalığın içerisinde neden yapayalnız kaldı insan ?  İmkanların çoğaldığı tatminin azaldığı bir dönemde neden doymak bilemiyor insan ?  Kıyafetler, Araçlar,  Evler,  Eşyalar, Elektronik aletler, Tatil…

Nevin was walking along the road with the same question again: 'What more can I do for this child?...' Her elder daughter, Aslı, had not exhausted her, but Nevin couldn't say the same for Ayşen. How could they be such different children from the same parents? 'What am I doing wrong? I trea…

Uçmayı öğrenemeden, göçmeye mecbur kalmış bir kuş gibi kalbimiz… Gözlerini güneşe dikti küçük Saka Kuşu. O’nu hayrete düşüren bir şaşkınlıkla.  Parlaklığı, aydınlığı karşısında hayran kaldı. Bir süre sonra istemeden de olsa çevirmek zorunda kaldı gözlerini.  “Ah! Sana dilediğim gibi bakamıyorum bile” diye geçirdi içinden.  Gece yu…

Yazdan kalma serin bir sonbahar günüydü. Güneş ısıtıyordu ama yakmıyordu. Melis, yazı uğurlarken içinde bir hüzün belirmişti. Şöyle oturup düşününce aslında çok hızlı geçmişti koca bir yaz. Elinde ne vardı? Koca bir ‘hiç’. Dışarı çıkarken bile ne giyeceğine karar veremiyordu. Yüzüne vuran güneşin uzaklaşması sanki onun için şahsi b…

Merhaba yavrum,  “Seni özledim” demeye utanıyorum. “Keşke annemle ölseydim de şu acıları yaşamasaydım” diyen Filistinli çocuğa şahit olduktan sonra… Ne zamandır mektup yazmıyorsun, demeye dilim varmıyor. Evladının parçalarını poşetle taşıyan ana babayı gördükten sonra…  Mektubunda uzun uzun bize olan özlemini anlatmışsın. Özleme…

Nevin yine aynı soru ile ilerliyordu yolda: “Ben daha ne yapabilirim ki bu çocuğa…” Büyük kızı Aslı onu böyle yormamıştı ama Ayşen için aynı şeyi söyleyemiyordu. Aynı anne babadan nasıl da bu kadar farklı çocuklar olabilirdi.  “Neyi yanlış yapıyorum ben? Onlara hep eşit yaklaştım. Birine ne yaptıysam diğerini de ondan mahrum etmedi…

Why do people think that the people they are in relation are like themselves? When he assumes that he is like himself, he realizes his mistake. Some internal conflicts, communication accidents and problems occur. So why? How right is a mother who says, "Who knows my child better than me?" And then that same mother compla…

Omuzları düşmüş, yaşama sevinci kaybolmuş ve hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını zanneden bir ahvaldeydi. Artık dayanacak gücü de kalmamıştı. Bir an durdu ve aynada bir müddet kendisine baktı. Daha sonra arkasındaki insanlara gözü takıldı. Uzun süre aynadan onları izledi. Kafasının içinde tuhaf, tanımlayamadığı düşünceler dolaşı…

İnsanlar neden ilişkide oldukları kişileri kendileri gibi zannederler ?  Kendi gibi olduğunu zannettiğinde, yanıldığını fark eder. Bir takım içsel çatışmalar, iletişim kazaları, problemler yaşanır. Peki neden ? “Çocuğumu benden iyi kim tanır” diyen bir anne, ne kadar haklıdır acaba?  Peki aynı annenin, bir zaman sonra “bu çocuk nası…

The moment comes;  a scream breaks out; knot in throat… And the moment comes; a big scream breaks out ; in the mouth of the little baby That's the moment; that starts all the movement with a breath Welcome baby! Welcome among us!  Welcome to your life, which every moment of it is a question and answer The moment comes, a fragr…