YOL

YOL

Bir bitki tohumu yayılmak için taşınmaya ihtiyaç duyar. Tohumun yolculuğu bazen bir hayvanın üzerinde başlar... Bazen de bir insanın ayak izlerine takılır… Çoğu zaman da rüzgâr yardımcı olur bu yolculuğa… Gittiği yeri severse tutunur toprağa ve filizlenmeye başlar. Sevmezse uyutur kendisini, yeni yolları bekler. Ama her fırsatta büyümek için fırsat kollar. Bir tohum, bir ormana dönebileceğini bilir ama acele etmez. Bir tohum, meyve taşıdığını bilir ama mevsimini bekler. Çünkü yaşamının bir amacı vardır ve zamanının geleceğini bilir…

 

İnsan nasıldır peki? Heybesinde neler taşır? Bir yolculuk insana neler öğretebilir?

 İnsan, ayağının tozuyla gittiği yere tohum taşır. Her yolculuk, içinde yeni bir deneyimin filizini saklar. Belki de bu yüzden en güzel anılar yolda doğar… En güzel yazılar yolda yazılır…

Yolculuk kolay değildir elbet; ama insanı en çok da yolda büyütür.

Bazen keskin bir tepeden yavaşça inmek gerekir; aşağıda deniz, sabırla bekler.

Bazen yolu kaçırır başa dönmesi gerekir tekrar çıkabilmek için.

Bazen de ağaçların arasından sessizce süzülmek gerekir, onları duyabilmek için.

 

İnsan yeryüzünde yayılmanın verdiği hazzı kolay kolay unutamaz. Tekrar tekrar çıkmak ister yollara. Rüzgârını da gittiği yerlere taşır.

 

Mesela Geçtiği yolları yeşillendirenler vardır. Heybesinde yaşamı taşır adeta. Bu insanlar kalplere girdi mi tohumunu büyütür. Ardında gülümseten anılar ve gülümseyen kalpler bırakır. Onun yağmuruyla ıslanmak, güneşiyle dinlenmek istersiniz… Çünkü içinizdeki ormanın kaynağı olmuştur. Bir daha gelsin istersiniz ya da bir daha karşılaşmak…

 

Bir de geçtiği yolları kurutanlar vardır. Çatlamış bir toprak sarar her tarafı. O toprak; suyunu derinlere saklar, tohumlarını büyütmez. Üzerine basan ayak izini bile kabul etmez sanki. Dimdik durur, geçip gitmesini bekler… Rüzgârını alsın ve gitsin diye beklersiniz… Onların rüzgârı yağmur getirmez insana. Ama duymasını bilene yağmurun habercisidir bu adımlar. Kurutmuştur çünkü yolları… Yeşillenmeyi bekleyen yollar bırakır ardında.  

Yolculuk, insana kim olduğunu gösterir. Neler yapabileceğini, neler yapması gerektiğini hatırlatır.

Bir ormanı mı büyüteceksin yoksa bir toprağı mı kurutacaksın?

Yaşamının amacı nedir bu hayatta?

Hangisini görmek istersen göstereyim sana.

Çünkü görmek istediğini göreceksin bu hayatta… 

                                                                             ===

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

Kim Kimdirİlişkide UstalıkBaşarı Psikolojisi programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.


 ===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

Yahya Hamurcu






Yorum Gönder

5 Yorumlar

  1. Yolculuğun da yönü var, anlamı var.. Yoksa öylesine yolu yürüyüp gitmenin ne anlamı var? Emeğinize sağlık 🌸

    YanıtlaSil
  2. Eşyayı değil bakışını değiştirmek mi mesele🍀

    YanıtlaSil
  3. İnsanda yolcu değil midir? Aslında bu dünyada... Bu yolculukta mutlu olmak ve fayda veren olmak bal kaymak hali sanırım 🌼

    YanıtlaSil
  4. Varılacak yerin umudu mudur yolu güzelleştiren?
    Yolun sonu Güzelse yolculukta da Güzel' e benzer mi insan?...

    Yolda olup, keyifle, faydayla yoldaşlık yapanlardan olmak ümidiyle,
    yoldan sapmış olanlardan değil!...

    YanıtlaSil