MUTLULUĞUN SIRRI

MUTLULUĞUN SIRRI

Sabah odaya giren güneş ışıkları, gecenin karanlığını aydınlatmaya başlamıştı. Çok vakit geçmeden Elif’in alarmı çalmaya başladı. Her zamanki gibi aynı saatte işe gitmek için hazırlandı.

İşe vardığında onu bekleyen dosya yığınıyla göz göze geldi. Bugün işlerini erkenden bitirip, patronundan izin almayı umuyordu. Çünkü kızı Zeynep’in 18. yaş doğum günü yaklaşıyordu. Ona hediye almak için zamana ihtiyacı vardı ama tam olarak ona ne alacağını bir türlü bilemiyordu.       

Önceki doğum günlerinde aldığı hediyeleri düşündü bir an. Aslında ihtiyacı olan hemen her şeyi almıştı kızına. Bunlara rağmen kızı Zeynep’i mutlu etmek maksimum birkaç saatti. Önceki doğum günü aklına geldi; son model çıkan o telefonu almıştı. Kızı hediyeyi açınca o kadar mutlu olmuştu ki, “Teşekkür ederim anneciğim, beni çok mutlu ettin” diye söylemişti. Elif bunları duyunca “Tamam, İşte bu sefer oldu doğru hediyeyi buldum.” diye sevinmişti.

Mutluluk çokta uzun sürmedi; telefonun koltuğun üstünden yere doğru fırlattığını gördü. O an kalbi kırıldı. Elif sırf kızı mutlu olsun diye, son bir aydır mesaiye kalıyordu. Tek istediği; kendi içinde eksik kalan şeyleri çocuklarının yaşamamasıydı.

Kendi doğum günleri geldi aklına. Annesi kendisine ve kardeşlerine bisküvili bir pasta yapardı, üzerine bir mum koyardı. Bütün aile orada olurdu. Bazen sadece pasta yerlerdi; hediye bile almadığı zamanlar olurdu. Buna rağmen Elif’in doğum günleri aklına geldikçe yüzünde buruk bir tebessüm olur, mutlu olduğu günleri hatırlardı.

Bir an doğum gününde ablasının verdiği hediye aklına geldi. Ona el yapımı bezden bir bebek yapmıştı, hediyeyi aldığında mutluluktan havalara uçmuştu. Hala oyuncak bez bebeğini evinin başköşesinde saklar, ona baktıkça gözlerinin içi gülerdi…

                                          

 

Kendi çocuklarının doğum günleri için haftalar öncesinden hazırlıklara başlar. Onlara uygun doğum günü konseptleri, süslemeler, hediyeler hazır olur. Buna rağmen çocukları mutlu olmuyordu. Kendini düşüncelerden bir türlü alamıyordu. Bir insanı gerçekten mutlu etmek için daha ne gerekiyordu?

İnsanların imkânları arttıkça mutlu olacağını düşünürdü. Oysa ki kendi çocuklarına baktığında bunun tam tersi bir durum ile karşı karşıya kalıyordu. Neden imkânları artmasına rağmen çocuklar mutsuz oluyor? Kendi çocukluğunda imkânları daha az olmasına rağmen mutlu bir çocukluk yaşadığını anımsadı. Elif’in mutlu olmasının sebebi imkânlarının olmamasıydı imkânların varlığı değil. Şu an sahip olduğu her şeyin değerini bilmesinin nedeni ise zamanında o eksikliği yaşaması mıydı? 

Elif'i bu düşüncelerden bir ses çıkardı. “Dosyalar bitti mi?”

===

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

 ===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

Yahya Hamurcu