Anda Kaybeden Toplamda Nasıl Kazanır?

Nil gecenin bir yarısı olmasına ragmen hala ağrılarına direniyordul. Sanki başında beton gibi bir ağırlık vardı. Birkaç gün önce soğuk almıştı. Nereden bilebilirdi bu kadar ağır bir gribe dönüşeceğini? Günlerce süreceğini nasıl hesap edebilirdi? O kadar da dikkat etmişti bağışıklığına oysa. Soğuk kış günleri gelmişti demek ki… 

Yatağın içinde bir o tarafa dönüyor bir bu tarafa dönüyordu. Şakaklarındaki ağrı uykuya dalmasını engelliyor, ama bir taraftan da göz kapakları ağırlaşmıştı. Sinüsleri dolmuş ağrı kesici almamak için kendisini zor tutuyordu. Sınırdaydı artık, çıldıracak gibi hissediyordu ağrıdan. Aylar önce ilaç kullanmayı bırakmıştı. Doğal yöntemlerle iyileşmek istiyordu. Nasıl da baskı yapıyordu evdekiler kaç gündür… Herkesin gözünde anormal durumdaydı. Nasıl olur da doktora gitmezdi? 

Her akşam yatmadan önce mutlaka bir ilaç alan annesi : “At bir tane kızım, bak terletir ağrını alır. Bir hafta mı sürecek gribin?” Babası da kapmıştı şifayı : “Yatmadan bir tane aldım, terletti, uyudum. Sen de al.” dedi. Anne ve babsı yetmezmiş gibi kızları hemşire olan teyzesi de “Aaa! Öyle şey mi olur? Nasıl iyileşeceksin ilaçsız?” diyerek ısrar ediyordu.

Baş ağrısına mı dayanıyordu, çevresindekilerin baskısına mı, bilemedi. Kalktı yatağından, mutfağa gitti. Zor tuttu kendini, eli ilaca gidecekti neredeyse, vazgeçti. O kadar bedel ödemişti. Beynine uzun vadede zarar verecek bir madde almak istemiyordu. Zaten midesini de ağrıtıyordu. Faydadan çok zararı vardı. Katıldığı eğitimde bu konuda bilinci açılmıştı. İlacın içeriğini okumuştu. Her insan üzerinde aynı etkiyi de bırakmıyordu. Hem her kutunun testten geçirildiği ne malumdu? Tutarlı olmadığını farketmişti. 

Ocağın altını yaktı, cezveye su ve ıhlamur koydu. Kaynamasını beklerken dolabı açtı. Karanfil yağını parmak uçlarına sürüp şakaklarına masaj yaptı. Ocaktan gelen sıcak su buharının iyi gelmiş nefesi yavaş yavaş açılmaya başlamıştı. 

Herkesin uykuda olduğu bir zaman dilimiydi. Ihlamurun demlenmesini bekliyordu. Ihlamurun kokusu etrafa yayılırken katıldığı eğitimdeki içerikleri hatırlamaya çalıştı. Zorladı zihnini, gerçeğe tutunmaya ihtiyacı vardı. Neydi onu ilaç kullanmaktan alıkoyan? Bu kadar ağrıya nasıl dayanıyordu? Hangi kuralı bilinci bu kadar benimsemişti? Ya hiç uyuyamazsa ne yapacaktı? Yoksa sabah bir tane ilaç atsa mıydı? O ilacı alınca herkes Nil’e aferin mi diyecekti?

 

 

Anlık ferahlamalar problemi çözmez. 

İnsanoğlu andaki ihtiyaçlarını gidermek ister. Aceleci ve egoya sahip bir canlı olduğundan fayda ve zararı karıştırma eğilimindedir. Andaki faydanın toplamda kaybettirdiğinin farkına varamayabilir. Her anlık fayda toplamda bir zarar getirmektedir. Problemlerin çözümü gerçek bilgidedir. Toplamda fayda vermeli, dününe göre kişinin daha iyi olmasını sağlamalıdır. Bu gelişimde olumlu sonuç veren bilgi tutarlıdır.

Andaki ağrıyı alan bir ilaç toplamda metabolizmayı daha sağlıklı yapmaz. Beyin hücrelerine zarar verir. Vücudun vermek istediği mesajı algılamayı engeller. Zararı faydasından çoktur. Bağışıklık sistemini kuvvetlendirmek isteyen biri için ilaç kullanmak fayda vermediği gibi tutarlı da değildir. Sağlıkta sürekliliği engeller.

Toplamda kazanan biri olmak için insanın andaki çözümlerine bilinç vermesi gerekir. Anlık acısına, iç ve dış baskına dayanabildiği ölçüde toplamda ferahlar.

 

Her anlık kurnazlık toplamda kayıptır.

 

Tutunduğu ölçüleri hatırlamıştı Nil. Burnuna dolan gerçeklik kokusuydu. Ihlamuru bardağa doldururken tebessüm etti. Doğru bir bedel ödüyordu. Baskıya dayanmaya devam edecekti. Gerçek yöntemlerle iyileşmeye gidecekti. Kuralların bir anlamı vardı demek ki. Kazanan O idi. O halde kuralı uygulayan da kazançtaydı…