Bayramın Mübarek Olsun

Bayram, bazen hüznü gizlemenin adıdır…

Ramazanın gidişine hüzünlendiğimiz için bayramla teselli buluruz…

Bayram, bazen ikrama şükrün adıdır…

İbrahim’e acıdığı için koç indiren RAB bine kurban verirken,
Bizim çocuğumuzu da kurban istememesinde teselli buluruz. 

Bayram, bazen sevinmenin adıdır…

İslamiyetten önce kutlanan nevruz ve mihrican bayramları artık yokken,
Müslümanlara sevinecekleri iki gün hediye etmesinde ALLAH’ın; teselli buluruz…

Sevinecekseniz gerçek sevinilmesi gerekene sevinin demesiyle gerçek bayramı bulduk biz…

Çünkü her kavmin bayramı vardır ama çoğu kavim asıl neye sevinmesi gerektiğini unutmuşlardır…

Baharın gelişini kutlarlar da, baharı getirenleri unuturlar…
Bir ülkenin kurtuluşunu kutlarlar da, o ülkeyi asıl kurtaranı unuturlar…
Çocuk bayramı kutlarlar da, o çocuğu var edeni unuturlar…

Bazı kültürlerde bayram önden yapılır, sonrasında oruç başlar,
Halbuki insanın ödülü sonda, acısı başta olursa hamlesi rızaya uygundur…
Çünkü ancak acısını öne çeken bayramın tadını alır…

Hanımlar bilir,

Temizlik öncesi kahvesiyle, temizlik sonrası kahvesi aynı lezzette değildir :) Temizlik sonrası kahvenin tadı başka hiç bir yerde yoktur :))

Kutlamalar, bedelden sonrasına yakışır…

O yüzden bayram en çok,
30 gün RAB bi için tüm keyiflerini erteleyebilenlere yakışır.

Bu bayram, en çok bize yakışır,
Ey oruçlu,
Ey açlığı tatmış olan,
Ey bayramı hak eden,
Ey acısını öne çeken,
Ey kardeşim…

Bayramın mübarek olsun…