Ramazanın Gölgelerinde

  

Müslümanlar için yılın en önemli ayıdır Ramazan… Huzur dolu atmosferi… Maneviyatı… Sevdiklerimizle bir araya gelmek… Ve İftar sofralarını birlikte paylaşmak… Yüreğimizi hoş duygularla dolduran bir mutluluktur bu… 

Her sene Ramazan ayını büyük heyecanla karşılarız… Peki, bu sene?

Bugün Ramazan’ın ilk günü ancak kalplerimiz buruk. Neden mi? Çünkü bu yıl, bu kutsal ayın nuru, Filistin Gazze'deki karanlık gölgelerle örtülüyor. 

Filistin topraklarındaki savaşın yarattığı acılar… Kuddüs’ün, Gazze’nin yalnız gölgelerinde çoğalıyor… 

Bize ramazan bugün başlasa da onlara ramazan başlayalı aylar oldu. 

Ne yazık ki günlerce kursaklarından ne bir yudum içecek temiz su ne de bir lokma yemek geçiyor... Bizler ise sahurdan iftara yaşadığımızı açlık zannederken… Gazze'deki kardeşlerimiz sahursuz ve iftarsız geçirdikleri günlerin açlığında oruç tutarken… Bizler nasıl oruçluyuz diyebileceğiz? 

Ramazan’ın gerçeğini kaybettik. Sadece oruç tutmanın, aç olmanın ötesindeki anlamından uzaklaştık. 

Geleneğimizde iftar sofralarını zenginleştirmenin ve misafir ağırlamanın ne denli özel ve umut verici olduğunu biliriz. Fakat Gazze'de, açlık ve çaresizlikle mücadele eden kardeşlerimiz, içecek su ve yiyecek bir lokma ekmek bulamazken, biz nasıl geleneksel iftar sofraları kurabiliriz ki? 

Gazze'nin çocukları, annesiz babasız, temel ihtiyaçlardan yoksunken… Savaşın gölgesinde, hayat mücadelesi verirken… Bizim iftar sofralarımızın ne tadı ne de tuzu olur ki?

Müslüman kardeşimiz açken, bizim tok olmamız… Çeşit çeşit yemeklerle iftar sofrasına oturmamız… Ne denli uygun bir durum olur ki?

Dolayısıyla bu Ramazan, sadece kendimize odaklanmak yerine, dünyanın her bir köşesinde yaşanan acıların, açlığın, yokluğun farkında olalım…

Filistin çaresizlik içinde var olmaya çalışırken… Bizler de onların haline uyumlanalım… Sevgi ve dayanışma ile dolu bir tutum sergileyerek, onlara umut olalım… 

İşte o zaman Ramazan bambaşka bir Ramazan olur…

Unutmayalım ki, bir Müslüman kardeşimiz, bir zulümüm ortasında dua ederken… Dualarında hepimize yer açarken... Bizim de bu Ramazan’da, Gazze'deki kardeşlerimizin gözlerindeki umutsuzluğu fark ettiğimizin delili olarak onlara destek olabilmek fırsatı oluşturalım… 

Oruç tutmak, sadece açlık ve susuzluğu deneyimlemek değil, aynı zamanda sabrı, hoşgörüyü, dayanışmayı ve sevgiyi gönüle taşımaktır. 

Kardeşlerimizin yaşadıklarını biz de yaşıyormuş gibi hissedebilmektir. 

Aramızdaki mesafelerin hiç bir önemi yok. Mühim olan kalplerimizdeki mesafeleri kısaltabilmek... 

Dualarımız sizinle Gazze…